پیش به سوی تاریخچه:
در فوریه ۱۹۸۱، بال کناری، گلخانه حیاط و مغازه متصل به ساختمان واقع در خیابان والدامار شماره ۳۶ اشغال شد.
بخش اشغال‌شده ساختمان، هایله‌هاوس نامگذاری شد. اشغال‌کنندگان ساختمان از فضای گروه‌های یادگیری و خودیاری آمده بودند و مدت زیادی بود که مشغول به درمان بیماری‌ها به روش طب گیاهی بودند. به دلیل نگرش انتقادی نسبت به درمان پزشکی همراه با تجویز بیش از حد قرص‌های صنعت دارویی و «سیستم سلامت» دولتی، آرزوی پرداختن به یک مفهوم همه جانبه سلامت سربرآورد که شامل تغذیه خوب، حرکت و جنب و جوش، فعالیت بدنی، بهداشت، مشاوره بر اساس طب گیاهی، مسئولیت‌پذیری شخصی و فضا برای صحبت و مراقبه بود و در هایله‌هاوس تحقق پیدا کرد. این ساختمان قبل از اشغال شدن، ۸ سال خالی افتاده بود و در وضعیت بسیار بدی به سر می‌برد.
با کمک‌های مالی شبکه و مغازه فروش محصولات سلامتی و مشارکت و تعهد بسیار بالای اشغال‌کنندگان و حمایت‌کنندگان ساختمان ایزوله شده و به تدریج اتاق‌های آن قابل استفاده گردید. ساختمان زیبای آجری به همان شکل باقی ماند و نما و تمام فضای داخلی ساختمان به دقت بازسازی شدند. به سرعت در مغازه متصل به ساختمان، یک کافه با آشپزخانه محلی ایجاد شد که به صورت هر روزه در آن غذای گرم تهیه می‌شد. اسم کافه را شلوپبر گذاشتند، به این خاطر که قبلا در این مغازه لباس زیر زنانه فروخته می‌شد.
بعد از آن اتاق برای حرکت و تمرین، درمانگاه (امروزه اتاق مشاوره سلامت) و حمام کامل شدند.
حمام عمومی و درمانگاه برای اشغال‌کنندگان پرتعداد خانه‌ها و کل منطقه که حمام شخصی نداشتند، نقطه ارتباطی مهمی بود. هایله‌هاوس به عنوان مرکز مهمی برای طب گیاهی، خودیاری، حرکت بدنی و گروه‌های سیاسی گسترش یافت. شبکه ارتباطی قوی با پروژه‌های دیگر خیابان مثل والده‌کیتز و کوزموس! (Waldekiezو KOSMOS!) و بسیاری از پروژه‌های دیگر وجود داشت. یک روزنامه به نام «بازی‌های دکتری» منتشر می‌شد که علاوه بر موضوعات مختلف به بیماری‌هایی می‌پرداخت که در دهه ۸۰ در محله کرویزبرگ شیوع داشتند: گال، شپش سر، زردزخم که یک عفونت پوستی بسیار واگیردار است، هپاتیت آ و غیره. روزنامه دستورالعمل‌هایی در رابطه با پیشگیری از بیماری‌ها و خوددرمانی با روش‌های ساده می‌داد.
از سال ۱۹۸۳ هایله‌هاوس به عنوان مرکزی برای «ترویج سلامت برای افراد محروم» کمک مالی از سنای برلین دریافت کرد. سال ۱۹۹۶ کارهای اداری پروژه از سنا به لیگا (شورای سازمان‌های رفاه مجانی) منتقل شد. همواره کم‌کردن بودجه و تهدید به حذف بودجه وجود داشته است. اگرچه با تعهد و تعلق بسیار، می‌توان امروزه مطمئن بود که این مرکز مهم بودجه پایه را دریافت می‌کند. همچنین این کار همواره توسط داوطلبان بسیاری حمایت شده است.
سال‌های زیادی، تا زمان اسباب‌کشی به بتانین در سال ۲۰۰۹، مدرسه خودگردان طب آلترناتیو اتاق‌های هایله‌هاوس را اجاره کرده بود. خدمات اولیه (حمام عمومی، ماشین‌های لباسشویی، مشاوره سلامت و خدمات گروهی و اتاق‌ها) تا امروز حفظ شده‌اند. از چندین سال قبل مجددا کافه‌ای با آشپزخانه محلی، این بار اما در اتاقک داخل حیاط، دایر شده است. دامنه فعالیت‌ها به خدمات آموزشی برای مهدکودک‌ها، مدارس، گروه‌های زنان و سالمندان گسترش یافته است.
بعد از فروریختن دیوار برلین در سال ۱۹۸۹، گروه‌های هدف ما هم به مرور زمان تغییر کردند:
به صورت فزاینده، مردم کشورهای اروپای شرقی عمدتا از خدمات بهداشتی مرکز ما استفاده می‌کنند.
وقتی در سال ۲۰۱۲ کاروان‌های پناهندگان در میدان اورانین‌پلاتز چادرهایشان را برپا کردند، ما در حدود دو سال در روزهای مردانه حمام با جمعیت متوسط ۱۲۰ نفری مهمانان برای حمام‌کردن مواجه شدیم. ما در آن زمان نه به اندازه کافی کارمند داشتیم و نه بودجه لازم برای هزینه‌های بالارونده برق و گاز، به همین دلیل از شهرداری ناحیه فریدریشزهاین- کرویزبرگ تقاضای کمک کردیم. این به ما کمک کرد که بتوانیم از طریق جاب‌سنتر درآمد شغلی ایجاد کنیم. به علاوه، ما از شهردار ناحیه، دکتر فرانتز شولتز، کمک مالی سخاوتمندانه‌ای دریافت کردیم.
نه تنها بازدیدکنندگان که تعداد آنها هم به صورت مداوم تغییر کرده است. این طیف شامل کارگران مهاجر از اروپای شرقی و پناهندگان از کشورهای آفریقایی تا مردمی از اقلیت‌های قومی مانند سینتی و روما می‌شود. در سال ۲۱۰۵، حمایت از کمپ‌های موقت پناهجویی در فریدریشزهاین- کرویزبرگ و لیشتبرگ را شروع کردیم. به ویژه اینکه سالن‌های ورزشی که به عنوان کمپ‌های موقت مورد استفاده قرار می‌گرفتند، نه امکانات کافی برای حمام کردن داشتند و نه ماشین‌های لباسشویی کافی، که بتوانند به نیاز پناهندگان پاسخ دهند. در مرحله بعدی ما به دیگر کمپ‌های موقت در برلین کمک کردیم که توان برآورده کردن نیازهای بهداشتی پناهندگان را نداشتند.
در این دوسال، کلاس‌های خوش‌آمدگویی مدارس مختلف شهر برلین از آشپزخانه آموزشی ما برای دورهم آشپزی‌کردن و غذاخوردن استفاده کرده‌اند.
از ابتدای سال ۲۰۱۷، ما به پناهندگان عرب‌زبان برای نامه‌نگاری با اداره‌های دولتی کمک می‌کنیم. به علاوه از تابستان ۲۰۱۷ در رابطه با مشکلات حقوقی به پناهندگان دیگر زبان‌ها هم خدمات می‌دهیم. این خدمات با توجه به نیازهای مشخص افرادی است که به کمک احتیاج دارند و همچنین شامل همراهی افراد به سازمان‌های مختلف هم می‌شود.